Archive for Ιουλίου, 2012


Η κυρίαρχη ηθική συμπεραίνει από την οικονομκή κρίση ότι όλοι πρέπει να γίνουμε μικροί άνθρωποι. Επειδή τα ψεύτικα μεγαλεία του παρελθόντος γέννησαν άφθονα μοντέρνα τέρατα, πρέπει, λένε ουσιαστικά, να συνηθίσουμε στο τιποτένιο. Λες και επειδή υπήρξε η έλλειψη μέτρου πρέπει να υποταχτούμε στωικά στα πένθιμα «μέτρα τους».

Γιατί βέβαια η κρίση είναι, εκτός των άλλων, ένα μεγάλο εργαστήριο συναισθημάτων. Δεν αφήνει τα άτομα στην ησυχία τους καταργώντας τις αποστάσεις από τη σφαίρα των πολιτικών αποφάσεων. Μοιάζει έτσι με μια πορεία εξαναγκαστικής δήμευσης των ιδιωτικών μας στιγμών. Υπάρχουν άραγε αντίδοτα στην μετατροπή των ανθρώπων σε χρεωστικά υπόλοιπα στην υπηρεσία ενός ελάχιστα γενναιόδωρου χρόνου; Η τέχνη, ο έρωτας, η γραφή… Ίσως και το παιχνίδι των βλεμμάτων σε αυτή την απέραντη ύπαιθρο, ακόμα και στον καύσωνα της μεγάλης πόλης. Ο ποιητής πάντως έχει ήδη απαντήσει προ καιρού:

Να είμαστε κάπου συναρμοσμένοι: έτσι εκπληρωνόμαστε: συνεισφέροντας τη μοναξιά μας σε μια κοινή υπόθεση.(Η σοφία του Ρίλκε (μετάφραση Αλεξάνδρα Νικολακοπούλου, ανθολόγηση Ulrich Bauer), Αθήνα, Πατάκης 2009, σ. 131)


«Η αρετή είναι ανώτερη απ’ τον πλούτο και χρησιμότερη απ’ την υψηλή καταγωγή, γιατί όσα είναι αδύνατα για τους άλλους αυτή τα καθιστά δυνατά, κι όσα προκαλούν φόβο στους πολλούς τα υπομένει με θάρρος»

Αριστοτέλης

Manly Hall astrology in religion

Manly Hall astrology in religion

Υπάρχουν λόγοι που απαιτούν το διάλογο και όμως δεν επιζούν διάλογο.

Ισως γιατί ο διάλογος θα έπρεπε να γίνεται, όχι με τούς συνανθρώπους μας, αλλά με τον εαυτό μας και, επομένως, με το Θεό.

 

Mercurius Astrologus 1638

Μεγάλα συμπλέγματα σιωπής και ειρήνης

τούτος ο κόσμος.

Δεν δέχεται λέξη.

Δεν ξεχωρίζει το χρώμα απο τον ήχο, η φιλέρηρη

λαλιά  του πουλιού απο το κόκκινο κούμαρο.

Δεν ξέρει κανείς που χωρίζουν οι αισθήσεις,

τι ακούει η τι βλέπει.

Μοιάζει με ανάταση νερού ο Ταύγετος.

Ο Θεός καθρεφτίζεται στην πέτρα.

Απο τη συλλογή << Το βάθος του κόσμου>>

Για να μεγαλώσει ο άνθρωπος έχει υποχρέωση να ξαναφτιάξει τον εαυτό του.

Δεν μπορεί όμως να τον ξαναφτιάξει χωρίς λύπη, γιατί αυτός είναι μάρμαρο μαζί και γλύπτης.

Πρέπει πελεκώντας με δυνατές σφυριές, να πετάξει απο την ίδιαν την ουσία του ότι περισσεύει, για να

πάρει στο τέλος την αληθινή του όψη.

Αλ. Καρρέλ

 

 

Οι ΔΕΣΜΟΙ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ είναι ΔΥΟ.

Ο ΒΟΡΕΙΟΣ και ο ΝΟΤΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ. Οι δεσμοί δεν είναι κάποια σταθερά σημεία, αλλά κινούνται και ολοκληρώνουν έναν κύκλο κάθε 18 με 19 χρόνια, έτσι ώστε να παραμένουν στο κάθε ζώδιο περίπου 1,5 χρόνο.

Η κίνηση των δεσμών είναι ΑΝΑΔΡΟΜΗ, υποδηλώνοντας με τον τρόπο αυτόν την απόλυτη ΑΝΑΓΚΗ που έχει κάθε Άνθρωπος για να ΕΞΕΛΙΞΕΙ τις ποιότητες της Ψυχής του.

 

Επομένως οι Δεσμοί της Σελήνης έχουν άμεση σχέση με την ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ κάθε Ανθρώπου, επάνω στον πλανήτη Γη και είναι υπεύθυνοι για την μεταφορά και τον τρόπο ενσάρκωσης αλλά και αποσάρκωσης της Ψυχής μας.

Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε αυτούς τους δύο ΔΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ με τα ΔΥΟ ΧΑΣΜΑΤΑ τα οποία μας αναφέρει όπως είδαμε ο Πλάτωνας στον «ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΗΡΟΣ» και τα οποία χρησιμεύουν οι Ψυχές για να εισέλθουν αλλά και να εξέλθουν από τον πλανήτη μας!

Ο ΝΟΤΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ είναι αυτός που αναφέρεται στο ΧΑΣΜΑ το οποίο μεταφέρει την Ψυχή μας από την Σελήνη στην Γη, και

ο ΒΟΡΕΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ είναι αυτός που αναφέρεται στο ΧΑΣΜΑ το οποίο μεταφέρει την Ψυχή μας από την Γη στην Σελήνη.

 

Όπως είναι γνωστό, ο ΝΟΤΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ συμβολίζεται ως  nd και δείχνει το σημείο «καταγωγής» μας σε αυτή την παρούσα ενσάρκωση.

Δηλαδή ο ΝΟΤΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ αναφέρεται στο ΧΑΣΜΑ το οποίο μεταφέρει την Ψυχή μας από την Σελήνη στην Γη.

Στο σημείο αυτό η συμβολή της Αστρολογίας είναι τεράστια, διότι μέσω της ανάλυσης των πληροφοριών του Νοτίου Δεσμού μας, ένας καλός Αστρολόγος θα μπορούσε να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες ως προς το εξελικτικό επίπεδο της Ψυχής που έρχεται να ενσαρκωθεί.

Να γνωρίζουμε δηλαδή τις ιδιότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που βρίσκονται ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ στον ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ μας, που κατάφερε η Ψυχή μας να συγκεντρώσει από όλες τις προηγούμενες ζωές της επάνω στον πλανήτη Γη.

Επομένως, αναλύοντας τις αστρολογικές πληροφορίες του Νότιου Δεσμού μας μπορούμε να γνωρίζουμε το εξελικτικό επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η Ψυχή μας.

Επιπλέον ο Νότιος Δεσμός μας, μπορεί να μας αποκαλύψει τον συγκεκριμένο λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε σήμερα σε αυτή τη ζωή.

Θα μπορούσαμε δηλαδή να γνωρίσουμε τι ακριβώς είναι αυτό που οφείλουμε να πράξουμε, για να ξεφύγουμε από τα λάθη του παρελθόντος ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ, ώστενα οδηγηθούμε στο μονοπάτι της προσωπικής μας εξέλιξης όσο το δυνατόν συντομότερα, με λιγότερες απώλειες δυνάμεων.

 

 

 

Αντιθέτως, ο ΒΟΡΕΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ συμβολίζεται ως bdκαιαφορά στην πορεία που θα πρέπει να χαράξουμε σε αυτήν την ζωή, ώστε να εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο τρόπο τον λόγο της ύπαρξής μας, τα ταλέντα μας και τις δυνατότητές μας.

Δηλαδή ο ΒΟΡΕΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ αναφέρεται στο ΧΑΣΜΑ το οποίο μεταφέρει την Ψυχή μας από την Γη στη Σελήνη.

Ο Βόρειος δεσμός μας, μάς δείχνει ποιες ακριβώς είναι οι ελλείψεις της προσωπικότητάς μας, τις οποίες δεν καταφέραμε να εμπεδώσουμε στις προηγούμενες ενσαρκώσεις μας. Με άλλα λόγια, μπορεί να μας αποκαλύψει τα μαθήματα που δεν καταφέραμε ακόμα να μάθουμε και να «περάσουμε» στις εξετάσεις του σχολείου της ζωής!

Μέσω της ανάλυσης των πληροφοριών του Βόρειου Δεσμού μας μπορούμε να γνωρίζουμε τις ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ που οφείλουμε να επιδιώξουμε να πραγματοποιήσουμε, αν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε το μέγιστο των δυνατοτήτων μας, που μας προσφέρει η σημερινή μας ενσάρκωση.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι ο Βόρειος δεσμός μας, αναφέρεται στις κατακτήσεις τις οποίες έχει απόλυτη ανάγκη η Ψυχή μας για να συμπληρώσει και να ολοκληρώσει τις εμπειρίες της.

 

Για όλες αυτές τις κατακτήσεις η Ψυχή μας, θα πρέπει να είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να δώσει την μάχη της και έναν διαρκή και επαναλαμβανόμενο αγώνα, έτσι ώστε προσλαμβάνοντας κάθε φορά σε κάθε ζωή, όλο και περισσότερες εμπειρίες να φτάσει σε ένα σημείο που οι ενσαρκώσεις της θα είναι συνεχώς και πιο εύκολες, με την προϋπόθεση φυσικά ότι δεν επαναλαμβάνει τα λάθη του παρελθόντος, έτσι ώστε κάποτε να καταφέρει να απελευθερωθεί από αυτόν τον ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ των επανενσαρκώσεων της!

 

Όπως μπορεί ο οποιοσδήποτε να διαπιστώσει πολύ εύκολα, αυτοί οι δύο ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ που αφορούν στην εξελικτική μας πορεία και μπορούν να δώσουν ένα πραγματικό νόημα στην ύπαρξή μας και να δικαιολογήσουν τον λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε σε αυτήν την ζωή.

Παρόλο όμως το τεράστιο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν, εξακολουθούν να περιγράφουν μία κατάσταση που παραμένει εντελώς ΑΟΡΑΤΗ μπροστά στα μάτια των αμύητων.

Οι δεσμοί της Σελήνης είναι επίσης γνωστοί στην Ελληνική Γραμματεία με τα περίφημα ΔΕΣΜΑ του ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ, την γνωστή ΤΡΑΓΩΔΙΑ του ΑΙΣΧΥΛΟΥ.

Είναι γνωστή σε όλους μας η εικόνα του Προμηθέα που έχει και τα δύο του χέρια ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΑ στον Καύκασο, έτσι που να είναι αδύνατον να δραπετεύσει από αυτήν την κατάσταση.

Το γεγονός αυτό μας υποδηλώνει ότι κάθε Άνθρωπος ανεξαιρέτως, από την στιγμή που βρίσκεται ενσαρκωμένος επάνω στον πλανήτη Γη, βρίσκεται κατά τον ίδιο τρόπο φυλακισμένος και έρμαιο, αυτών των συνεχών επανενσαρκώσεων που ορίζουν οι δεσμοί του.

Όσο γρηγορότερα συνειδητοποιήσουμε αυτήν την κατάσταση, τόσο καλύτερα θα είναι για εμάς τους ίδιους. Διότι μόνο στην περίπτωση που αντιληφθούμε αυτά τα ΑΟΡΑΤΑ ΔΕΣΜΑ μας, θα θελήσουμε και να τα ΣΠΑΣΟΥΜΕ!

Αυτός που απελευθερώνει τελικά τον ΠΡΟΜΗΘΕΑ, είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ!

Είναι δηλαδή ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ του.

Δηλαδή αυτό που θα πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι ο Άνθρωπος θα πρέπει να γνωρίσει πάρα πολύ καλά τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΡΟΛΟ που παίζουν στην ζωή του ο ΒΟΡΕΙΟΣ και ο ΝΟΤΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ.

Διότι μόνο στην περίπτωση αυτή θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί προς όφελός του αυτές τις απαραίτητες γνώσεις που θα του επιτρέψουν να κινηθεί γρήγορα προς την οδό της προσωπικής του εξέλιξης, αφού θα γνωρίζει πλέον, αυτό που η Ψυχή του έχει ανάγκη να μάθει και να αφομοιώσει από την σημερινή του ζωή.

Στην αντίθετη περίπτωση, αν δεν γνωρίζουμε αυτήν την σωτήρια μυστηριακή γνώση, είναι πολύ πιθανόν να περάσουμε ολόκληρη την ζωή μας με το ασχολούμαστε με ο,τιδήποτε θα μπορούσε ο καθένας να φανταστεί, εκτός από αυτά που πραγματικά θέλει η Ψυχή μας και θα πρέπει πάση θυσία να βρούμε τον τρόπο να της τα προσφέρουμε.

Η γνώση της λειτουργία των ΔΕΣΜΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ είναι η πρώτη μεγάλη βοήθεια που θα μπορούσε να αποκτήσει ένας Άνθρωπος προκειμένου να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που διαθέτει σε αυτήν εδώ την ζωή, έτσι ώστε να καταφέρει να κάνει την ΥΠΕΡΒΑΣΗ, να έρθει σε επαφή με τον ΑΝΩΤΕΡΟ του ΕΑΥΤΟ έτσι ώστε να τον ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ, από την συνεχή δυστυχία και ταλαιπωρία την οποία υφιστάμεθα, κατά την διάρκεια ίσως ακόμα και ολόκληρης της ζωής μας! Το διαβάσαμε εδω

 

ΚΟΡΥΜΒΟΣ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Γ ΑΡ ΦΥΛΛΟΥ 12  ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1962

ΚΟΡΥΜΒΟΣ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Γ ΑΡ ΦΥΛΛΟΥ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1962

Ο ΤΕΚΤΟΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β

Ο ΤΕΚΤΟΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β

Ο ΤΕΚΤΟΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β

Ο ΤΕΚΤΟΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β

 

Απο την προσωπική συλλογή του Mercurius Astrologus 1638

Κάποτε, στα πολύ παλιά χρόνια, τα 12 παιδιά του ουρανού αποφάσισαν πως είχε έρθει επιτέλους η ώρα για τη μεγάλη συνάντηση μέσα στον καθρέφτη του Ένα.
Μαζεύτηκαν λοιπόν όλα μαζί και κάθισαν σαν Ινδιάνοι σαμάνοι γύρω απ’ την ολόφωτη στρογγυλή κορνίζα του. Κάπνισαν τη πίπα της ειρήνης και αφέθηκαν στο διαλογισμό του σύμπαντος και των αστεριών. Αφού πέρασε κι ο τελευταίος κόκκος άμμου μέσα απ’ τη κλεψύδρα του ονειροχρόνου, ένας- ένας πήραν τη θέση τους μέσα στο κάτοπτρο του Ένα, και κοιτώντας τον εαυτό τους να καθρεφτίζεται στο ποτάμι της ζωής, παρέδωσαν τα είδωλά τους στη νέα εποχή.

Πρώτος σηκώθηκε ο Κριός και είπε:
Δίνω στο είδωλο την ορμή και το ένστικτο της επιβίωσης. Τον αρχηγό των Κριαριών αλλά και το «πρόβατο επί σφαγή». Τη δράση στο παρόν αλλά και τη θυσία για τον νέο σπόρο της σωτηρίας του κόσμου. Δίνω στο είδωλο του αλόγιστου μαχητή την ενθουσιώδη πρωτοπορία. Στο θρασύ είδωλο δίνω την ηρωική πράξη, στο άγριο την ευγενή άμιλλα, στο ανυπόμονο την ετοιμότητα, στο σκληρό την ειλικρίνεια και στο ριψοκίνδυνο τη παρρησία.
Δίνω την ανδρεία μου για αρέτη του.
Αυτά είπε ο Κριός, και με το είδωλό του έπεσε πρώτος μέσα στο ποτάμι.

Μετά σηκώθηκε ο Ταύρος και είπε:
Δίνω στο είδωλο την παραγωγή και τη συντήρηση του σπόρου. Την αγάπη για τη γη. Την καλλιέργεια και την ευμάρεια. Τη φυσική εναρμόνηση του σώματος με την ψυχή. Δίνω στο είδωλο της ύλης την πράξη. Στο αδρανή είδωλο δίνω τη συντήρηση, στο απαθή την πραότητα, στο προσκολλημένο την αφοσίωση, στο στενοκέφαλο τη βεβαιότητα και στο δύσκαμπτο τη στωικότητα.
Δίνω την αγαθότητά μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Ταύρος, και κολύμπησε ήρεμα μέσα στο νερό μαζί με το είδωλό του.

Ύστερα ήρθε η σειρά των Διδύμων και είπαν:
Δίνω στο είδωλο το εργαλείο της σκέψης. Την δυαδικότητα και την επικοινωνία.. Την αναγνώριση της ενότητας των αντίθετων πόλων και το κλειδί για το συντονισμό τους. Δίνω στο είδωλο του εφήβου τη πληροφορία, στο ανήσυχο την ευκινησία, στο φλύαρο τη ρητορία. Στο παραποιημένο είδωλο δίνω τη ποίηση, στο ημιμαθή τη φιλομάθεια και στο αλλοπρόσαλλο την επινοητικότητα.
Δίνω την ευφυία μου για αρετή του.
Αυτά είπαν οι Δίδυμοι και με τα είδωλά τους παρασύρθηκαν απ’το ρεύμα του ποταμού.

Έφτασε η ώρα του Καρκίνου και είπε:
Δίνω στο είδωλο τη μήτρα για τη κυοφορία του σπόρου. Την εστία, τη στοργή και την ασφάλεια. Δίνω τη μνήμη για την προστασία της ολότητας. Στον φοβισμένο είδωλο δίνω τη προστασία, στο αμυντικό τη στοργή, στο συντηρητικό τη προνοητικότητα. Στο δύστροπο είδωλο δίνω την ανταπόκριση, στο εύθικτο την παραφύλαξη και στο ονειροπόλο την ενόραση.
Δίνω την εστίασή μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Καρκίνος και αγκαλιάζοντας το είδωλό του μπήκε μέσα στο αγαπημένο του ποτάμι.

Μετά σηκώθηκε ο Λέων και είπε:
Δίνω στο είδωλο τη χαρά της δημιουργίας και την επίτευξη του μεγάλου έργου. Δίνω την αυτοπεποίθηση και τον θαυμασμό. Δίνω το γνήσιο εαυτό που γεννά τον φωτεινό Λόγο.
Στον μεγαλόστομο είδωλο δίνω τη δημιουργία, στο ματαιόδοξο την έκφραση, στο υπεροπτικό τη καλλιτεχνία. Στο είδωλο- δυνάστη δίνω την προάσπιση των αδυνάτων, στο μεγαλομανή τη γενναιοδωρία και στο ζηλότυπο τη πίστη.
Δίνω τη μεγαλοψυχία μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Λέων και φωτίζοντας το είδωλό του βούτηξε μέσα στα κυμματιστά νερά.

Έπειτα σηκώθηκε η Παρθένος και είπε:
Δίνω στο είδωλο την υπηρεσία και τη διάκριση. Την αυτοβελτίωση και τη θεραπεία. Δίνω τη καθαρότητα της σκέψης και την ανεκτικότητα για την επίτευξη της εξυγίανσης του εαυτού.
Στον επικριτικό είδωλο δίνω την επιτήδευση, στο μίζερο την ακρίβεια, στο δουλοπρεπή μια χρησιμότητα . Στο μεμψίμοιρο είδωλο δίνω τη μέθοδο, στο μηχανιστικό την ανάλυση και στο καθαρό την εξάγνιση.
Δίνω τη ταπεινοφροσύνη μου για αρετή του.
Αυτά είπε η Παρθένος κι αγγίζοντας το είδωλό της διέσχισε τα νερά.

Μετά σηκώθηκε ο Ζυγός και είπε:
Δίνω την απελευθέρωση των σπόρων από τα φυτά. Την συνεργασία και την αρμονία. Δίνω τη δικαιοσύνη για την υπέρβαση των αντιθέτων. Δίνω στο μοναχικό είδωλο έναν σύντροφο, στο αναποφάσιστο ένα δίκαιο, στο ουτοπιστικό μια ιδέα. Δίνω στο είδωλο του κόλακα την εναρμόνιση, στο φιλάρεσκο τη καλαισθησία και στο συμβιβασμένο την αμοιβαιότητα.
Δίνω την ομόνοιά μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Ζυγός και παίρνοντας αγκαζέ το είδωλό του μπήκε μέσα στο δροσερό ποτάμι.

Ύστερα σηκώθηκε ο Σκορπιός και είπε:
Δίνω τη ψυχική δύναμη για τη μεγάλη συνάντηση με το εγώ. Τον θάνατο και την αναγέννηση. Δίνω την παραγωγή ενέργειας και τη πλήρη αυτοκυριαρχία για τη πνευματική ταύτιση με το Όλον. Δίνω στο δόλιο είδωλο τη χαμένη ουσία, στο συνωμοτικό την απελευθέρωση, στο αυτοκαταστροφικό μια υπέρβαση. Δίνω στο εμπαθή είδωλο την προσήλωση, στο εσωστρεφή την εχεμύθεια και στο κυνικό την αλήθεια.
Δίνω την αυτοκυριαρχία μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Σκορπιός και με το είδωλό του βυθίστηκε στα κοχλάζοντα νερά.

Όταν ήρθε η σειρά του Τοξότη σηκώθηκε και είπε:
Δίνω την ιδέα και την ερμηνεία της. Το στόχο και το βέλος. Δίνω την αισιοδοξία και τα ιδανικά για τη κατανόηση των δυνάμεων της ζωής. Δίνω στο είδωλο της γενίκευσης την ερμηνευτική ικανότητα, στο επεκτατικό μια οικουμενικότητα, στο αόριστο μια φιλοσοφία. Δίνω στο είδωλο του προσηλυτιστή τη διαφώτιση, στο αναιδή την ειλικρίνεια και στο περιπλανώμενο το ταξίδι.
Δίνω τη πίστη μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Τοξότης και σχεδόν κάλπασε με το είδωλό του μέσα στο ποτάμι.

Έφτασε κι η στιγμή που ο Αιγόκερως σηκώθηκε και είπε:
Δίνω τους νόμους και τη σταθερότητα. Τους θεσμούς και τις λειτουργίες. Δίνω τη φωνή της συνείδησης για την ένωση με το πνευματικό μεγαλείο. Δίνω στον σεμνότυφο είδωλο τη σεμνότητα, στο κοινότυπο τη σαφήνεια, στο ψυχρό τη συγκέντρωση. Δίνω στο στενόμυαλο είδωλο την ευσυνειδησία, στο απαισιόδοξο τη σωφροσύνη και στο κατεστημένο την ιδεώδη δράση.
Δίνω τη σοφία μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Αιγόκερως και τινάχτηκε με το είδωλό του μέσα στα παγωμένα νερά.

Έπειτα σηκώθηκε ο Υδροχόος και είπε:
Δίνω την αναμόρφωση και την εξέλιξη. Την απελευθέρωση και τη πρόοδο. Δίνω την αλήθεια της νέας δυνατότητας και τον αγωγό της γνώσης για την ολότητα των ατόμων. Δίνω στο απρόσωπο είδωλο την ευθυκρισία, στο αποστασιοποιημένο τη διαλεκτική, στο προληπτικό τη διόραση. Δίνω στο ανατρεπτικό είδωλο την πρόοδο, στο απόμακρο την εφευρετικότητα και στο αναρχικό την ελευθεροφροσύνη.
Δίνω τον αλτρουισμό μου για αρετή του.
Αυτά είπε ο Υδροχόος και με το είδωλό του έσκισε τα νερά.

Τελευταίοι σηκώθηκαν οι Ιχθύς και είπαν:
Δίνω το νέο κύκλο της ζωής. Τη συνειδητή προετοιμασία για την υπέρβαση του θανάτου. Δίνω τη λύτρωση από το παρελθόν και την ενότητα των πάντων. Δίνω στο είδωλο- θύμα την ελεημοσύνη, στο υποταγμένο τη στωικότητα, στο αδύναμο την υπέρβαση. Δίνω στο ψευδές είδωλο τη διαμεσότητα, στο φαντασιόπληκτο την ενόραση και στο χαμένο την αγάπη.
Δίνω την ευσπλαχνία μου για αρετή του.
Αυτά είπαν οι Ιχθύς και με ένα μακροβούτι χάθηκαν στο ποτάμι μαζί με το είδωλό τους.

Έτσι, τα 12 παιδιά του ουρανού εισήλθαν στο κόσμο μέσα από το ποτάμι της ζωής κι έστησαν τα είδωλά τους στη νέα γη.

Πηγή κειμένου Αστρολογική