Τα γεγονότα των λεγόμενων «αθεϊκών» του Βόλου ξεκίνησαν από την αντίδραση στο Ανώτερο Παρθεναγωγείο του Βόλου, το οποίο κατηγορούνταν ως «άντρο» ανηθικότητας και κέντρο των «μαλλιαρών» (δηλ. δημοτικιστών), που θεωρούνταν εχθροί της θρησκείας.

Το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Βόλου συστάθηκε το 1908, με πρωτοβουλία του γιατρού και δημοτικού συμβούλου Δημητρίου Σαράτση και ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Στόχος του ήταν η παροχή ανώτερης μόρφωσης στα κορίτσια των μεσαίων στρωμάτων που είχαν τελειώσει το δημοτικό. Διευθυντής και ψυχή του Παρθεναγωγείου ήταν ο Αλέξανδρος Δελμούζος, ο οποίος επιχείρησε να εισάγει στην εκπαίδευση τις προοδευτικές εκπαιδευτικές αντιλήψεις της εποχής.

Στο πνεύμα αυτό ο Δελμούζος προχώρησε στην αναδιάρθρωση του διδακτικού προγράμματος με τον περιορισμό της διδασκαλίας των αρχαίων και την εισαγωγή της διδασκαλίας στην καθομιλουμένη, με την κατάργηση του στείρου διδακτισμού και την έμφαση στην αυτενέργεια των μαθητριών. Το Παρθεναγωγείο δεν ήθελε να μεταδίδει στείρες και περιττές γνώσεις, αλλά επιχείρησε να καλλιεργήσει το χαρακτήρα των νεαρών κοριτσιών και να τις εισαγάγει στις πρακτικές γνώσεις της εποχής. Ωστόσο, κατόρθωσε να λειτουργήσει τρία μόλις χρόνια καθώς συνάντησε την αντίδραση της τοπικής κοινωνίας, που δεν έβλεπε θετικά την εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας και των φιλελεύθερων αρχών στην εκπαίδευση -και μάλιστα των κοριτσιών. Η αντίδραση της τοπικής κοινωνίας κορυφώθηκε με την οργάνωση μεγάλου συλλαλητηρίου με αίτημα την κατάργηση του Παρθεναγωγείο.

Τα «αθεϊκά» εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο του διχασμού που ξεσπά γύρω από το γλωσσικό ζήτημα μεταξύ δημοτικιστών και οπαδών της καθαρεύουσας, με την ισχυρή συμμετοχή της Εκκλησίας υπέρ των δεύτερων. Στο πλαίσιο αυτό ανακαλύπτονται και στο Βόλο οι «εχθροί» της πολιτείας, της θρησκείας και της οικογένειας στους κύκλους των μορφωμένων και των εργατών, οι οποίοι δραστηριοποιούνταν δυναμικά εκείνη την εποχή. Έτσι, εκτός από το Παρθεναγωγείο, κλείνει το Εργατικό Κέντρο Βόλου, ενώ διώκονται ποινικά για «αθεϊσμό» 21 άτομα. Η ετυμηγορία της δίκης του Ναυπλίου, το 1914, ήταν αθωωτική για όλους τους κατηγορούμενους, ανακόπηκε ωστόσο η προοδευτική κοινωνική δράση τόσο του Παρθεναγωγείου του Βόλου όσο και του Εργατικού Κέντρου.

Στην δίκη,συνεδρίαση της 16 Απριλίου, ο επίσκοπος Δημητριάδος εκφράζει επιγραμματικά τις θέσεις της Εκκλησίας << Εις την συνείδησιν όλου του κόσμου  μαλλιαρισμός,αναρχισμός,σοσιαλισμός,αθεισμός, μασονία, είναι ένα και το αυτό>>.Από τότε και ύστερα τα ίδια ως θέση η συμπεράσματα χρησιμοποιήθηκαν εναντίον όλων των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, ενάντια στην πανεπιστημιακή διδασκαλία του Ι.Θ.Κακριδή, το 1941, στην πολεμική ενάντια της μεταρρύθμισης  του 1964 αλλά και για την υποστήριξη των εκπαιδευτικών ρυθμίσεων των διδακτοριών 1936 και 1967.

Εγραψε ο MERCURIUS ASTROLOGUS 1638